To niewypowiedziane założenie, że ogół społeczeństwa nie ma umiejętności technicznych albo zainteresowań pozwalających dołączyć do Scuttlebutta, sprawia, że zaczyna nam się wydawać, że jeżeli chcemy, żeby więcej naszych przyjaciół dołączyło do tej sieci, musimy znaleźć dla nich łatwiejszy sposób, jak to zrobić.
Większość spokojnie poradzi sobie z techniczną złożonością. Przypomnij sobie, jak to było, kiedy internet po raz pierwszy trafił do naszych domów, i jakie kroki należało wówczas podjąć, aby się do niego podłączyć:
- Zadzwoń do dostawcy usług internetowych, żeby przyjechał i zainstalował internet w twoim domu.
- Upewnij się, że twój komputer ma zainstalowany modem. Jeżeli nie, kup i zainstaluj modem.
- Podłącz modem do swojej linii telefonicznej, a następnie do komputera.
- Kliknij w małą ikonkę sieci, aby wyświetlić ekran sieci.
- Upewnij się, że nikt inny w domu nie korzysta z telefonu lub nie będzie musiał z niego skorzystać.
- Kliknij „połącz”.
- Posłuchaj serii maszynowych szumów.
- Naucz się rozpoznawać wzorce tych melodii. Jeżeli komputer utknie na pewnej melodii albo oczekiwany fragment się nie pojawi, może to oznaczać problem z połączeniem. Wówczas przejdź przez szczegóły rozwiązywania problemów (niezawarte w tym przykładzie).
- Kiedy wzorzec melodii się skończy, jesteś online, gotów, by otworzyć swoją przeglądarkę w celu wykonania kolejnych czynności.
Pomimo tej technicznej złożoności (i wymogów odnośnie do dodatkowego sprzętu) większość ludzi była w stanie połączyć się z internetem i wkroczyć w nową erę technologiczną. Dla porównania – nasza procedura jest znacznie prostsza, ale potencjał równie ekscytujący.
Przeszkodą, przed którą stajemy dzisiaj, nie jest brak umiejętności, lecz przygnębienie. To poczucie technicznego wyobcowania, a także wyczerpanie naszymi urządzeniami, które zniechęca nas do wiary w to, co nowe.