Przede wszystkim powinienem przedstawić głęboko zakorzenione we mnie przekonania, które kształtują te przemyślenia. Te przekonania nie podlegają zmianie i przenikają każdy najdrobniejszy fragment tekstu.
Wierzę, że, jak zauważa Bob Haugen, przyszłość nie została odwołana. Przyszłość jawi się w jasnych barwach i staje się coraz lepsza, a Scuttlebutt pomaga ją budować. Wierzę, że nasza skromna wspólnota będzie miała głęboki wpływ na społeczności jutra. Wierzę również w was samych i wiem, że możecie zrobić wszystko, na co tylko przyjdzie wam ochota, i że wasze umysły są w stanie wytworzyć zdumiewające rzeczy.
Wierzę w naszą optymistyczną przyszłość z taką samą pewnością, z jaką wierzę w zachody słońca czy głód. To przekonanie stanowi podstawę wszystkiego, o czym tu piszę.